อุทัยธานี เมืองพระมหาชนกจักรี ริมฝั่งแม่น้ำสะแกกรัง พื้นที่อันอุดมสมบูรณ์แห่งนี้มีผู้คนเข้ามาอาศัยตั้งแต่ยุคก่อนประวัติ ศาสตร์ ดังหลักฐานภาพเขียนผนังผา
เขาปลาร้าในเขตอำลานสัก จนยุคสมัยสุโขทัย มีตำนานว่า ท้าวมหาพรหมได้รวบรวมผู้คนเข้ามาสร้างเมืองที่บ้านอุทัยเก่า หรือเรียกว่า "เมืองอู่ไทย” ซึ่งตั้งอยู่ที่อำเภอ
หนองฉางในปัจจุบัน ผู้คนที่อาศัยมีทั้งชาวทวารวดีเชื้อสายมอญและคนไทยในสมัยอยุธยา เมืองอุทัยธานีมีฐานะเป็นหัวเมืองหน้าด่านชั้นนอก เพื่อสกัดกั้นกองทัพพม่า
ที่จะเข้ามาตีกรุงศรีอยุธยาทางด่านเจดีย์สามองค์และ ด่านเมาะตะมะ ต่อมาในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น มีผู้คนอพยพมาตั้งถิ่นฐานบ้านเรือนบริเวณที่ลุ่มแม่น้ำ
สะแกกรังมากขึ้น โดยเฉพาะชาวลาวที่ถูกกวาดต้อนมาจากเวียงจันทน์และหลวงพระบาง และชาวจีนโพ้นทะเล ทำให้อุทัยธานีกลายเป็นศูนย์กลางการค้าของผู้คนใน
ละแวกนั้น ในรัชกาลที่ 7 ได้มีการยกเลิกการปกครองแบบมณฑล และยกฐานะกลายเป็นจังหวัดอุทัยธานีจนถึงปัจจุบันอุทัยธานีวันนี้สงบเงียบ วิถีชีวิตผู้คน เรือนไม้ห้อง
แถวในตลาดริมฝั่งแม่น้ำสะแกกรัง ยังคงเป็นภาพประทับใจที่ผู้มาเยือนสามารถพบเห็นได้อยู่เสมอ ผู้คนส่วนใหญ่ในจังหวัดประกอบอาชีพกสิกรรม ทำนา ทำสวน
ทำประมงพื้นบ้าน เลี้ยงปลากระชังริมฝั่งแม่น้ำสะแกกรังและแม่น้ำเจ้าพระยา นอกจากนี้ยังมีผืนป่ามรดกโลกห้วยขาแข้งเป็นส่วนหนึ่งของป่าตะวันตก ป่าผืนใหญ่ที่สุด
ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่อุดมสมบูรณ์มีความหลากหลายทาง ธรรมชาติทั้งพันธุ์พืชและสัตว์ป่า